Ik rouw

Pagina over persoonlijke rouw

gedichten - bloemen - bijeenkomsten

Alle gedichten zijn door mijzelf geschreven. Mocht dit anders zijn of er wordt iets georganiseerd, dan zal ik altijd de bron vermelden.

- Los laten -

Als je elkaar in liefde loslaat

is het de herinnering

die voor altijd in je hart staat 

zoals de plek op de takken

van afgevallen blaadjes

en de paardebloem kop

met zijn weggewaaide zaadjes 

Rouwstuk voor mijn moeder 24 oktober 2022


Een rouwstuk voor mijn eigen moeder, gemaakt met liefde, zoals ik alle stukken maak ❤️ hoe, wat, waarom welke bloem...
Hoe meer informatie ik weet van diegene, hoe persoonlijker het wordt.
Dit stuk kwam niet op de kist, maar heb ik later gemaakt omdat het bij het graf zo leeg is, nu de steen er nog niet is. Met een kaarsje in een glaasje, zodat het niet zo snel uit waait.
Als ik rouwbloemen plaats op internet krijgt het uit respect eigenlijk altijd een gedicht mee. Bij dit bloemwerk schreef ik het volgende gedicht:




Als nooit meer

altijd wordt

En je beseft voor de zoveelste keer

de tijd gaat wel voort

Je hand al even

niet meer in die van mijn

Je geen kus meer geven

of even samen zijn

Als het gemis

van jouw liefde

er altijd is

Mijn moeder vond het mooi, hoe ik de bloemen vertaalde in het bloemwerk. Ze vond ook de gedichten mooi die ik schreef bij de rouwbloemen die ik deel op internet. Ze bewaarde ze allemaal en zei ook meerdere keren, je zou je moeten bundelen.

Met kerstmis

laat ik wat kaarsjes branden

voor diegene die ik zo mis

Mijn tranen mogen zachtjes landen

en in mooie herinneringen veranderen

Zondag 16 april 2023


Zondagmiddag ben ik met mijn vader naar de gedachtenis middag van werkgroep ' Meeleven na een Verlies' geweest op de begraafplaats. Ik was nog nooit naar zoiets geweest maar toch was het al de tiende keer dat het werd georganiseerd.


Ik had thuis een symbolisch bloemenhart gemaakt en meegenomen om na afloop op mijn moeders graf te leggen. Daar aangekomen bleek dat de middag “In mijn hart draag ik je bij me” was genoemd.


Eerst was er een lezing met gedichten en muziek. De zaal zat vol mensen die een dierbare hadden verloren en tussen al die mensen werd ik overmand door emoties. Tranen bleven rollen, terwijl ik luisterde naar de woorden, liet ik ze gaan.


Er werden 2 gedichten voorgelezen. Het tweede gedicht kwam direct bij me binnen, het was het gedicht wat mijn moeder had gekozen vlak voor haar overlijden: “Mijn liefde blijft aanwezig” dit vond ik wel heel bijzonder, uit ontelbare gedichten heeft iemand precies dit gedicht gekozen.


Er was muziek, ma haar naam werd genoemd en daarbij kregen we een kaars voor op het graf. Ik heb een boodschap geschreven op een papiertje en in de vuurkorf gedaan, de boodschap werd met de rook mee omhoog genomen.

Ik vond het bijzonder, hoe alles samenviel..

“Voor altijd in ons hart”


Dank aan de werkgroep voor het organiseren. Voor een ieder, de moeite waard om te gaan.

Bloesem


Ik kijk hoe ze de tak verlaten

en zo, de boom rustig achter zich laten

Bloesem dwarrelt zachtjes naar benee

dat loslaten,

zelf ik kan er nog niet veel mee

Herinneringen komen steeds voorbij

dan voel ik verdriet, dan ben ik weer blij

Gevoelens mogen een eigen plekje krijgen

Maar daar, in mijn hart, zal je blijven

en dat plekje zal je altijd behouden

Is dat dan loslaten of vasthouden?

Want zo ben je toch lekker dichtbij mij


28-04-2023